"Σύννεφα κι άστρα παιχνιδίζουν στο χειμωνιάτικο ουρανό,
σκιές και χρώματα μαγνητίζουν το βλέμμα...
Σε σκέφτομαι συχνά... πιο συχνά από ποτέ...
πιο δυνατά απόψε...
απόψε που οι πρώτες νιφάδες σχηματίζουν τη μορφή σου,
απόψε που οι νύμφες του Έρωτα ξεπροβάλλουν απ' το θολό ουρανό..."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
δεν είσαι μόνος..
κι ας είσαι ο νόμος!
θα φύγει ο πόνος,
μα σκέψου όμως
πως τίποτα πια,
δεν είναι όπως παλιά..
Κι αν έρθει,ξάφνου εμφανιστεί,
αφού οι νιφάδες τη σχηματίσουν,
σίγουρα θα 'ναι πια, γελαστή..
κι ο αδερφός μου,εσύ,
πιο ευτυχής απ' ότι ήσουν..
που είσαι φίλε; Σε χάσαμε.
Περνάω λίγο την φάση μου... άνθρωπος χωρίς αδυναμίες δεν υπάρχει!
Δημοσίευση σχολίου