"We live in a beautiful world... but in the end we lie awake and we dream of making our escape..."

Σάββατο 17 Μαΐου 2008

Εκτός απροόπτου...


Είναι από τις λίγες φορές που κάθομαι μπροστά στην οθόνη του Η/Υ μου και δεν έχω τίποτα ουσιαστικό να πω (ή μάλλον να γράψω).

Ο τελευταίος μήνας της ζωής μου είναι αφιερωμένος στην αδράνεια της σκέψης και στην ανυπαρξία συναισθημάτων και χωρίς να το θέλω, έχοντας μπει πια σε αυτό το "τρυπάκι", κάπου χαλάρωσα έπειτα από πάρα πολύ καιρό, αλλά είναι κάτι που το είχα πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ,
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΕΜΕΝΟΙ ΕΛΕΝΗ, ΧΑΡΗΣ, ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ, ΜΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ, ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΖΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ!!!

ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ...

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΑ...(Ο ΧΑΡΗΣ ΕΦΥΓΕ!!????

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ????

ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΟΒΑΡΟΥΛΗΣ ΣΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΟΥ??

Jamie S. Poursas είπε...

Καλημέρα από το νησί της Αφροδίτης!

Είμαι σοβαρός, γιατί απλά είμαι ο εαυτός μου όταν αποτυπώνω τις σκέψεις μου με γραπτό λόγο.

Στο νησί "παίζουν" πολλά, αλλά κανείς δεν παίζει μαζί μου (χαχαχα)!!!

Όταν έρθετε, θα υπάρξει ξενάγηση και φυσικά πολλά παιχνίδια στην άμμο, στην πλαζ, στα μπαρ, στον ύπνο, στον ξύπνιο και όπου αλλού πιστεύετε ότι μπορείτε να παίξετε!

Σε λίγες μέρες θα "παίξει" νέα ανάρτηση με ποικίλες πληροφορίες για άσχετα θέματα με το παρόν, αλλά με πολύ σημαντικά θέματα για όποτε παραστεί ανάγκη!

Μου έλειψε λίγο η πόλη και εσείς οι φίλοι μου πολύ!